تکنیک خلاقیت مرور مسأله از دید دیگری

این تکنیک به طور مستقیم به کسانی اشاره دارد که چندان تحت تأثیر «دید تونلی» نیستند – فرایندی که شرکت کنندگان در حل مسأله تجربه میکنند.

مدل پایه

1. مسأله موردنظر را به بیانی ساده، شفاف و با فرمتی غیرتخصصی و قابل درک بنویسید.

2. نوشته خود را به افرادی که تجربه مستقیمی از مسأله ندارند، نشان داده و از ایدهها و نظرات آنها استقبال کنید. از آنها بخواهید که چند روز روی این مسأله فکر کنند و هر ایده و نظری را که درباره چیستی مسأله و راه حل های بالقوه آن بنظرشان میرسد، بیان کنند. ضروری است که آنها درک درست و واقعبینانه ای از تواناییهای شما در بهره برداری از ایدههای پیشنهادی داشته باشند (نک. مرحله 4).

3. ایده ها را بسط و گسترش داده یا دوباره مورد تفسیر و توضیح قرار دهید تا قابلیت اجرا و عملیاتی سازی پیدا کنند. احتمالاً پیشبینی میکنید که ایده ها ممکن است از لحاظ فنی چندان کامل و جامع نباشد، اما با خلاقیت و ذهنی باز میتوان برداشتهای بسیار ایده آلی از آنها داشت.

4. به طرف مقابل بازخورد مرتبط ارایه دهید تا نشان دهید که مشارکتش مورد قدردانی و ارزشمند بوده، و به شکلی موثر مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اگر او فکر کند که ارزش کافی برای کمک و ایده اش قایل نشده اید، ممکن است به همکاری با شما ادامه ندهد؛ برعکس، اگر بازخورد مناسبی درباره شیوه استفاده از ایده پیشنهادی اش به وی ارایه دهید، مطمئناً بازهم برای مشارکت با شما پیشقدم خواهد شد.

مدل شبکه سازی رو در رو

مدل پایه تنها در صورتی کارآمد است که مطمئن باشید ارتباط شما با فردی که درباره مسأله از او نظرخواهی میکنید، بر پایه اطمینان و اعتماد متقابل است؛ به عنوان مثال، او بپذیرد که حتی ایده های ساده و ظاهراً پیش پاافتاده اش هم میتوانند نقش مهمی در حل مشکل شما داشته باشند. یک رویکرد برای بوجود آوردن این شرایط، طرح مسأله در جلسات گفتگوی غیررسمی و رو در رو است (به عنوان مثال، حین صرف نوشیدنی در کافی شاپ، یا حضور در «باشگاه گلف» و غیره)

اگر قرار است از این رویکرد رو در رو و «حضوری» استفاده کنید، ضروری است که:
• به مهارتهای گوش دادن همه جانبه و بدون قید و شرط مسلط باشید، بطوریکه علاقه و انگیزه طرف مقابل حفظ شود.
• نشان دهید که واقعاً برای گفته های آنها ارزش قایل هستید.
• تمرکز آنها بر روی موضوع موردنظر را حفظ کرده، و در عین حال، از اظهارنظر درباره محتوای پیشنهادی آنها خودداری کنید.

مدیران اغلب شبکه های ارتباطی را حفظ کرده و با استفاده از آنها روابط بلندمدتی را بر مبنای تبادل نکات موردعلاقه در باب موضوعات گوناگون ایجاد میکنند. ایجاد و حفظ چنین شبکه ای قطعاً به زمان و تلاش فوق-العاده زیادی نیاز دارد، اما تعهدات و درک متقابلی که بمرور زمان ایجاد میشود، به این معناست که احتمالاً رابطه ها بسیار مولدتر از آنچه تصور میشود، هستند.