وبلاگicon

دنیای ابتدایی

آموزشی، علمی ، نمونه سوال

دنیای ابتدایی

آموزشی، علمی ، نمونه سوال

دنیای   ابتدایی

یادگرفتم بخندم و ببخشم
خدا نیستم ، اما زیر سایه اش بزرگ شدم

*****************************
همه ی افراد با استعداد هستند، اما اگر شما یک ماهی را بر اساس تواناییش در بالا رفتن از درخت بسنجید، آن ماهی تمام عمرش را بر این باور خواهد گذارند که یک بی دست و پای احمق است.


عشقم معلمی است.اگر دوباره انتخاب کنم بدون شک معلم خواهم شد.
معلم پایه های اول تا ششم ابتدایی
داور جشنواره های مختلف آموزش و پرورش
مدرس دوره های ضمن خدمت
مدیر مدرسه پسرانه دوره اول و دوم
فعلا معاون آموزشی دبیرستان دخترانه نرجس
لذت بودن در مدرسه و بچه ها را با هیچ لذتی نمی توان مقایسه کرد.

******************

در حد توانم سعی کردم مطالب مفید ی رو براتون بزارم ، بعضی هاش کار خودم و بعضی ها کار همکارای خوبم .
منتظر نظرات خوب و سازنده شما هستم!

آخرین نظرات

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «پدر» ثبت شده است

پدر و مادر بودن یک شغل است که هیچ مدرسه ای آن را به ما آموزش نمی دهد و به عنوان پدر و مادر، ما می دانیم که این کار آسانی نیست. در اینجا راهنمایی هایی وجود دارد که زندگی بعنوان پدر و مادر بودن شما را ساده تر می کند و تربیت فرزند را لذت بخش تر پس اگر میخواهید همچون والدین موفق با فرزندان خود رفتار کنید باما همراه شوید.

والدین موفق

والدین موفق

ویژگی والدین موفق و روش آنها در تربیت فرزند

1- درباره ارتباطات فیزیکی بسیار آگاه و محتاط هستند:

کودکان ، بخصوص درسالهای ابتدایی تولد ، نیاز دارندبه آغوش کشیده شوند ، حمل شوند و گاها تنبیه شوند .برخی ازخانواده ها می ترسند که نکند اینگونه ارتباطات فیزیکی نزدیک و یا حتی اجازه دادن به فرزندان برای خوابیدن درتختخواب والدین ، منجر به وابستگیه شدیدی میان کودکان وآنها شود درواقع ، این گونه فرزندان با اعتماد بیشتری نسبت به عشق خانواده خود بزرگ میشوند و همینطور اعتماد به نفس بیشتری نسبت به خود خواهند داشت.

2-استقامت و پایداری دارند :

بسیاری از والدین قوانینی را وضع میکنند ، و زود آن را فراموش میکنند ، و یا درمقابل عدم اجرای آن تسلیم میشوند . اگر بابا به کوچولو میگوید که بازی های رایانه ای تنها برای یک ساعت درروز مجاز است ، تنها برای یک ساعت باید مجاز باشد حتی اگر کوچولو اوقات تلخی کند ویا ناراحت بشود درغیر اینصورت ، دفعه ی بعدی جان کوچولو به قوانین و خواسته های پدر هیچ احترام و ارزشی قائل نخواهد شد .

تربیت فرزند

3-عادات خوب ، رفتار خوب و اخلاق خوب را به فرزندانتان می آموزند و خود آن را انجام می دهند :

چرا که انجام این فعل های خوب تاثیری به بلندای یک عمر زندگی برفرزندان خواهد داشت . صفات شخصیتی خوب و اخلاق پسندیده ، به رفتاری اطلاق میشود که در جامعه ازآن بعنوان عرفی از ادب و مقبولیت اجتماعی یاد شود فرزندان هرگز این رفتارها و اخلاقیات را یاد نمیگیرند مگرآنکه خود شما بصورت عملی آنها را انجام دهید وبه آنها نیز بیاموزید. بهترین راه، تهیه ی یک لیست ازاین خصوصیات و رفتارها بوده که باید آن را به دیواره ی اتاق مطالعه ی آنها بچسبانید.برای داشتن این لیست به این بخش توجه کنید.

4- پند واندرزهای خود را ابتدا، خود تمرین می کنند:

اگرشما عادت دارید برروی مبل لم دهید و برای ساعت ها مشغول تماشای تلویزیون باشید ، از دیدن فرزندان خود درمقابل تلویزیون درتمام طول روز عصبانی نباشید. کودکان آنچه را میبینند بیشتراز آنچه به آنها گفته، انجام می دهند. اگر میخواهید فرزندانتان را از انجام دادن کاری بترسانید ، قبل ازآن حتما به خودتان نگاه کنید که آیا آن را انجام می دهید یا خیر . خودتان را قبل از فرزندتان اصلاح کنید.

تماشای تلویزیون

5- به فرزندانشان اهمیت خواب کافی را می آموزند:

خواب، یک نیاز ضروری برای بشر بشمارمیرود که کودکان نیاز بیشتری نسبت به بزرگسالان به خواب دارند .خواب خوب شب برای عملکرد مطلوب فیزیکی و روانی ضروری است .

6- زود پیوند برقرار می کنند:

بسیاری از والدین نسبت به دختران وپسران جوان خود مبنی براینکه دردسترس نیستند، اعتراض دارند اغلب این شکوه ها از ساکت تر شدن فرزندان ، پاسخ های کوتاه و یک کلمه ای آنها برای هرسوالی ، همراه نبودن با خانواده و غیره ، سرچشمه میگیرد ، کلید اساسی درباره حل این مشکل و همچنین جلب اعتماد آنها دربیان مشکلاتشان ، برقراریه زودهنگام این پیوند است. از ابتدای نوپایی کودک این ارتباط را قوی بسازید ، به کودک گوش فرا دهید ، بااو صحبت کنید ، صبور باشید و هرگز به دیده حقارت به آنها نگاه نکنید و آنها را مورد تمسخر قرار ندهید.به تک تک فرزندانتان زمان سپری کنید ؛ بعضی اوقات با آنها به پیاده روی بروید مطمئن باشید که به آرامی این پیوند قوی تر خواهد شد و تا همیشه و حتی تا در بلوغ نیز پابرجا خواهدماند.

پدر و دختر

7- باور دارند که از هر دست بدهید از همان دست میگیرید؛ 

فرزندانتان را به چشم یک مسئولیت نگاه نکنید و نپندارید که آنها نقطه مقابل پیشرفت یا مسائل مهمتری درزندگی و یا لذت های بیشتر و یا حتی داشتن سلامتی بیشتر شما هستند .این انتخاب شما بوده که بچه دار شدید و حالا که انتخاب کردید این مسئولیت شماست که آنها را درست بار بیاورید .نکته اصلی اینجاست که اگر شما از داشتن بچه لذت ببرید ، پدرومادر بودن یه شغل بسیار جذاب و دوست داشتنی برای شما خواهد بود.

بسیاری از مادران ازاینکه درکنار کودک بیمار خود ، شب را تا صبح بیدار بوده اند شکایت میکنند یا اینکه مجبور میشوید بیدار شده و به فرزندتان شیر بدهید درحالی که همسرتان در کناره ی شما غرق در خواب آرام است تمام اینها به پایانش می ارزد . یک روز ، وقتی که گهواره خالی شد ، می توانید به عقب بنگرید و بگویید که کارتان را خوب انجام داده اید و احساس رضایت داشته باشید که فرزندانتان را خوب بزرگ کردید و هیچ چیز نمیتواند جای این حس رضایت رابگیرد.

8- گوش می دهند پس گوش دهید ، گوش دهید:

کمترحرف بزنید و بیشتر گوش دهید، این یک حقیقت درباره تمامی رابطه هاست. اما در رابطه والدین و فرزندان بیشتر مورد توجه است . حتی اگر بسیارمشغول انجام کاری هستید ، هنگامی که فرزندتان به سراغ شما می آید و ازشما توجه درباره مساله ای را میخواهد ، همه ی کارتان را متوقف کنید ، سر و بدنتان را بسمت فرزند خود بچرخانید و به او گوش فرا دهید . باورکنید ، فرزندتان تمامی بد خلقی هایش را متوفق خواهد کرد.

گوش دادن به فرزند

9- تهاجمی نیستند ، اهل منطق و متقاعد هستند:

هیچ میدانید که صدای آرام بسیار قدرتمند تر از صدای بلند در دیپلماسیست؟گاها ممکن است که بادیدن یک اتاق بهم ریخته کنترل خود را ظرف 5 دقیقه ازدست بدهید گرچه بعنوان یک قانون به یاد داشته باشید که درهنگام عصبانیت بافرزندتان صحبت نکنید و یا برسرش داد نزنید. مدت کوتاهی صبرکنید تاآرام شوید سپس با او صحبت کنید ، نیازی نیست که صدای خود را بالا ببرید . اگر او قانونی را شکسته و نمیتواند تلویزیون ببیند یا غذا بخورد این تنبیه را برای ساعات یک هفنه ی او اجرا کنید ، اما درکمال آرامش و خونسردی ، و نه با بالابردن صدای خود و یا حتی عصبانیت و تهاجم .

10- وظایف خانه را زودتر انجام می دهند:

هنگامی که فرزندان درسنین پایینی هستند، دوست دارند در کارهای خانه کمک کنند ، مانند شستن ظرفها و یا جارو کردن زمین به آنها اجازه دهید . دراغلب موارد این کار برای شما کار بیشتری را به دنبال دارد اما مساله ای نیست .با بزرگترشدن آنها ، اشتباهاتشان نیز کاهش می یابد و بیشتر کمک حالتان خواهند بود . درنظر داشته باشید که اگر درکودکی مورد تشویق واقع نشوند ، ممکن است هیچوقت نتوانند درکارهای خانه به شما کمک کنند .

هرگز به آنها درقبال انجام کارهای خانه پول یا شیرینی بعنوان پاداش ندهید تمیز نگه داشتن خانه و انجام کارهای منزل ازمسئولیت های هرشخص بشمار میرود. پیر و جوان . خانه هتل نیست ...

  • اخوان

یکی از انسان‌شناسان مشهور معتقد بود، پدران به لحاظ زیست‌شناسی یک ضرورتند، ولی از حیث اجتماعی یک عامل ثانویه به شمار می‌روند. این، همان عقیده‌ای است که مدت‌هاست به راحتی در فرهنگ ما نیز جا باز کرده است!
در جامعه‌ی ما تصویر سنتی پدران نشان‌دهنده آن است که آنها در مراقبت از کودک نقش به سزایی نداشته‌اند، هنگام تولد کودک در اتاق انتظار می‌مانند، تعویض پوشک یا گرم کردن بطری شیر را هرگز به عهده نمی‌گیرند، پای خود را به مهدکودک نمی‌گذارند و تربیت فرزند را تقریبا به طور کامل به همسرانشان می‌سپارند. این پدران افسانه‌ای که به ایفای نقش اختصاصی نان‌آور خانواده سرگرم بودند، الگویی مقتدر اما دور از دسترس برای فرزندان خود بوده و به‌ندرت شرکای فعالی در تربیت فرزندانشان محسوب می‌شدند.
پژوهش‌ها نشان می‌دهد که تاثیر پدر بر فرزند ماندگار است و کودکان به راستی به حضور پدر نیاز دارند، اما به یاد داشته باشید وجود هر پدری هم مفید نیست. زندگی کودکان تحت تاثیر پدرانی که از نظر عاطفی حضور دارند، برای فرزندان خود ارزش قائل می‌شوند و در ناراحتی‌ها و نگرانی‌ها می‌توانند فرزندانشان را آرام کنند بسیار بهتر می‌شود اما در عوض پدرانی که خشونت می‌ورزند، عیب‌جو هستند، فرزند خود را تحقیر می‌کنند یا از نظر عاطفی سرد هستند می‌‌توانند به شدت به فرزند خود آسیب برسانند.
مدت‌هاست که روان‌شناسان بر این باورند که دخالت و نقش پدر در بزرگ کردن فرزند بسیار مهم است. شواهد روزافزون علمی حاکی از آن است که پدرهای علاقه‌مند، به ویژه آنهایی که از نظر عاطفی در دسترس هستند، در خوشبختی فرزندانشان نقش منحصر به فردی را ایفا می‌کنند.
در واقع پدرها می‌توانند به شیوه‌هایی بر فرزندان تاثیر بگذارند که مادرها نمی‌توانند؛ به ویژه در زمینه‌های روابط با دوستان و موفقیت تحصیلی. هنگامی که پدر از احساسات فرزندانش با خبر است و می‌کوشد تا به آنها در حل مسائلشان کمک کند، بچه‌ها در مدرسه و ارتباط با دیگران موفق‌تر هستند. به عکس، پدری که نسبت به عواطف فرزندانش خشن، ایرادگیر یا بی‌اعتناست، می‌تواند تاثیری بسیار منفی بر آنها بگذارد و احتمال آن که فرزندان چنین پدری در انجام تکالیف درسی ناموفق باشند، با دوستانشان بیشتر دعوا کنند و از سلامت روانی خوبی برخوردار نباشند، بیشتر است. این تاکید بر نزدیکی عاطفی پدر به این معنا نیست که رفتار متقابل مادر با فرزندانش بر آنها تاثیری ندارد. تاثیر مادر بر فرزندانش بسیار مهم است، اما طبق مطالعات تاثیر پدر می‌تواند بسیار قوی‌تر باشد، خواه آن تاثیر مثبت باشد یا منفی. برای نمونه فرزندان در خانواده‌هایی که پدر غایب است در ارتباط با مدرسه و همسالان گرفتار مسائل و مخاطرات جدی‌تر هستند. پسرانی که پدر در زندگی‌شان حضور ندارد، در یافتن تعادل بین قاطعیت مردانه و خویشتنداری دارای مشکل هستند و این در حالی است که کسب این مهارت‌ها با بزرگ شدن پسرها و تلاش بیشتر آنها برای دوست‌یابی، موفقیت تحصیلی و اهداف شغلی روز به روز مهم‌تر می‌شود. همچنین دخترانی هم که پدرانشان در زندگی آنها حضور فعال و موثری دارند، به احتمال بیشتر در بزرگسالی روابط سالمی با همسر خود برقرار می‌کنند.
بسیاری از پژوهشگران معتقدند که پدرها به طور عمده از طریق بازی بر فرزندانشان تاثیر می‌گذارند. آنان معمولا بازی‌هایی را انجام می‌دهند که با فعالیت بدنی و هیجان بیشتری همراه است. همچنین پدرها بیشتر با صداهای ضربه‌ای، توجه نوزاد را جلب می‌کنند و شلوغ‌بازی‌های بیشتری در بازی‌ها انجام می‌دهند که این نوع روش پدر در بازی، راه مهمی را باز و به کودک کمک می‌کند تا درباره‌ی عواطف بیاموزد. کودکانی بهترین مهارت‌های اجتماعی را در خود پرورش می‌دهند که پدرانشان بر هم‌کنش مثبتی با آنها دارند و اجازه می‌دهند که کودک، خود مسیر بازی را تعیین کند. برخی پدران در نقش راهنمایان عاطفی هستند. آنها عواطف منفی کودک را نادیده نمی‌گیرند یا با آن مخالفت نمی‌کنند، بلکه به فرزندانشان نشان می‌دهند که آنها را درک و سپس آنها را راهنمایی می‌کنند تا نسبت به احساسات منفی خود واکنش مناسبی نشان دهند.

طبق بررسی‌ها، کودکانی کم‌ترین نمرات و بدترین روابط اجتماعی را دارند که پدرانشان سرد، قدرت‌طلب، ستیزه‌جو و مداخله‌گر بودند. در یک تحقیق، پژوهشگران متوجه شدند پدرانی که طی یک تمرین بازی ویدئویی فرزندانشان را مسخره و تحقیر می‌کردند و برای اشتباهاتشان آنها را سرزنش می‌کردند یا کنترل بازی را خود به دست می‌گرفتند و به کودکان‌ نشان می‌دادند که بی‌کفایت هستند، فرزندانشان بیشتر از بقیه دچار مشکل بودند. این بچه‌ها با دوستانشان رفتارهایی ستیزه‌جویانه داشتند، در مدرسه ناموفق‌تر از دیگران بودند و مسائلی داشتند که معمولا به بزهکاری و خشونت در آنان منتهی می‌شد.
به طور کلی در مقایسه با واکنش‌های پدر، کیفیت ارتباط با مادر آن‌قدر در موفقیت یا شکست آینده فرزندان در مدرسه و با دوستانشان سرنوشت‌ساز نیست. شاید بتوان گفت علت این تاثیر شدید پدر برفرزند این است که رابطه پدر-فرزندی، عواطف بسیار قدرتمندی را در کودک بر می‌انگیزد.

نقش پدر در رشد هویت جنسی فرزندان

محققان مسائل جنسی معتقدند که تاثیر پدر بر رفتار جنسی کودک بیش از تاثیر مادر است، البته در اینجا جنسیت معنایی گسترده دارد. این مساله نه‌تنها شامل خصوصیات جسمی و تغییرات کودک در حال رشد است، بلکه احساسات و رفتارهای مرتبط با این خصوصیات فیزیکی را هم شامل می‌شود. کیفیت رفتار پدرانه با یک فرزند پسر مهم‌ترین عاملی است که دید وی از مذکر بودنِ خویش را شکل می‌دهد. در اینجا منظور از مذکر بودن خشونت، سلطه‌طلبی، جسارت، ناآرامی و پرسروصدا بودن نیست بلکه مذکر بودن به معنای قاطعیت، مثبت بودن، مسوولیت‌پذیری، منطقی بودن و توانایی ایجاد تغییر در موقعیت‌های سخت است که این توانایی‌های اساسی فقط بر پایه تربیت صحیح، محبت و توانایی عشق ورزیدن استوار است. پدری که با وجود ویژگی‌های مردانه‌ی بسیار، محبت، تشویق یا تربیتی از خود نشان نمی‌دهد ممکن است رفتار غیرمردانه‌ای در پسرش ایجاد کند. همچنین تحقیقات نشان می‌دهد که پدران ممکن است بیش از مادران در رشد هویت جنسی سالم دختران نقش داشته باشند. آنان آگاهانه یا ناآگاهانه رشد جنسی دختر خود را تقویت می‌کنند اگرچه ممکن است خودشان (پدران) از میزان تاثیری که بر تربیت زنانه‌ی دخترانشان می‌گذارند، آگاه نباشند. یک پدر پرورش‌دهنده می‌تواند تاثیر بسیار مهمی بر رشد زنانگی دختر خود داشته باشد، به عنوان مثال دخترانی که در خانه‌هایی رشد کرده‌اند که مادر مسلط و پدر منفعل بوده، ‌در تصمیم‌گیری‌ها شرکت و نقش تربیتی به عهده نداشته است، در آینده در ارتباط با مردان دچار مشکل می‌شوند.

آنچه بیان شد، ذره‌ای بود از دریای بی‌کرانِ اهمیت نقش پدر در تربیت فرزندان، و لزوم بازنگری و بازشناسایی این نقش به جهت تاثیر بیشتر آن. در مقاله‌ی آتی نیز، راه‌هایی برای بهبود نقش مهم پدرانه تقدیم خواهد شد.

  • اخوان