پنج عادت ذهنی که تفکر شما را محدود می کند

مغز ما مانند یک پردازشگر کامپیوتر کار می کند و حاوی مقدار محدودی از قدرت پردازش یا منابع فکری است که می تواند در زمانی معین از آن استفاده کند. هر کاری که جنبۀ رقابتی دارد یا حالات عاطفی که بیش از حد قدرت عقلانی ما را مشغول سازد، باعث کاهش توانایی های تمرکز، حل مشکل، خلاقیت و یا استفاده از توانایی های شناختی ما می شود. در نتیجه؛ عملکرد آی کیو(ضریب هوشی) ما به طور موقت کاهش می یابد.

برای اثبات این موضوع کافی است در حال راه رفتن سعی به شمارش معکوس هفت از هزار نمایید (1000- 993- 986- ...). شما به زودی راه رفتن را متوقف خواهید کرد. چرا؟ زیرا مغز شما باید به کار سختی مشغول شود تا این مسئلۀ ریاضی را که منبع کافی برای قرار دادن همزمان پاهای شما به طور منظم در برابر یکدیگر ندارد حل کند.

بیشتر وظایف رقابتی مشترک، آنچنان تاثیر قابل توجهی در توانایی های ما برای کار یا مطالعه ندارد. اغلب ما می توانیم وظایف کاری خود را همراه با شنیدن موسیقی انجام دهیم یا این که همزمان با غذا خوردن، جذب مطالعۀ یک کتاب شویم. 

با این حال، برخی از عادات ذهنی باعث کاهش مصرف چشمگیری از منابع فکری در ظرفیت شناختی ما می شوند. تعداد کمی از افراد واقف به این موضوع هستند که این عادات ذهنی اثرات مضری دارند. بنابراین آنها توانایی توقف آنچه را که انجام می دهند دارند و این موضوع می تواند تاثیری جدی در افزایش توانایی فرد برای انجام یک کار با ظرفیت کامل را داشته باشد.

پنج عادت ذهنی مشترک که عملکرد فکری انسان را مختل می کند

یک- به فکر فرو رفتن

پخش و مرور مجدد رویدادهای ناخوشایند، خسته کننده و یا ناراحت کننده به صورت مکرر، به ویژه در هنگام انجام کار، می تواند روال فکری ما را متوقف کند و یا عواطفمان را بهم بریزد و به شکلی شدید بر منابع عقلانی ما فشار وارد بیاورد. علاوه بر تاثیرات ناخوشایند بر عملکرد شناختی ما، به فکر فرو رفتن یا نشخوار افکار، می تواند خطرات واقعی برای عواطف و حتی کل سلامتی روانیمان بوجود بیاورد.

دو- احساس گناه

گاهی همه ما احساس گناه می کنیم. در این هنگام، ما معمولاً در صدد عذرخواهی و یا ابراز نوعی پشیمانی برای حل این احساس خود هستیم. با این حال، چناچه احساس گناه حل نشود و به صورت مکرر به ذهن شما خطور نماید، به ایجاد حواس پرتی شناختی و در نهایت منجر به اختلال کلی عملکرد شناختی به طور جدی خواهد شد. راه حل این معضل این است که احساس گناه را به بهترین نحو ممکن، پشت سر بگذارید.

سه- شکوه های بی ثمر

بیشتر مردم ناکامی ها و سرخوردگی های خود را با دوستانشان به اشتراک می گذارند تا در حل و فصل این معضلات به ایشان کمک کنند. مشکل اینجاست که هرگاه ما داستان خود را بازگو می نماییم، ناامیدی و پریشانی بیشتری در ما قوت می گیرد. خشم و سرخوردگی نیاز به قدرت پردازش قابل توجهی دارد. بهتر است بدانیم که فعال کردن شکوه های بی ثمر، منجر به تخلیه منظم ولی بی نتیجۀ قدرت مغز ما می شود.

چهار- بررسی بیش از حد طرد شدن

طرد شدن باعث بوجود آمدن دردهای عاطفی می شود که به طور قابل توجهی اثراتی بر رفتار و یک تاثیر جدی بر عملکرد شناختی ما می گذارد و همچنین باعث می شود ما به یک موجود خود-منتقد تبدیل شویم. این موضوع یک نوع عادت است که خسارت بیشتر و جدی تری بر اعتماد به نفس ما وارد می سازد. افزایش دراز مدت عواطف منفی، توانایی های شناختی ما را با خطر جدی مواجه می سازد.

پنج -نگرانی 

بسیاری از مردم نگرانی را مضر نمی دانند در حالی که نگرانی باعث ایجاد حالات عاطفی ناراحت کننده و ناخوشایند می شود و می تواند به طور جدی ما را از مسیر اصلی خود منحرف سازد. هنگامی که ما در مورد چیزی نگران هستیم، این امر موجب می شود که در ذهن ما به یک الویت تبدیل گشته و هر چیز دیگری را کنار بزند. خوشبختانه، راه های ساده تری برای رسیدگی و حل و فصل نگرانی نسبت به اضطراب وجود دارد.

ترجمه: فرشاد سجادی
منبع:
https://www.psychologytoday.com